Wiedza

W spawalnictwie stosowane są dwa rodzaje gazów. Gazy palne oraz gazy osłonowe.

Gazy palne to np. acetylen czy propan. Służą one podgrzewaniu elementów, a także mają zastosowanie przy lutowaniu. Gazy te stosuje się w rożnych mieszankach. Przykładowo acetylen w połączeniu z tlenem ma zastosowanie w spawaniu a także cięciu elementów metalowych.

Gazy osłonowe chronią obszar spawania przed warunkami atmosferycznymi, a konkretnie zawartymi w niej gazami, takimi jak: tlen, azot i para wodna. W zależności od spawanego materiału gazy atmosferyczne mogą mieć wpływ na jakość spoiny czy sam proces spawania.

Gazy osłonowe to przede wszystkim: dwutlenek węgla, argon, azot, tlen, wodór oraz hel.

Chłodzenie za pomocą dwutlenku węgla powoduje dobre schłodzenie uchwytu spawalniczego, dzięki czemu nie przegrzewa się on. Z drugiej strony spawanie w osłonie tego gazu powoduje więcej odprysków oraz tak zwane zamarzanie reduktora podczas spawania. Rozwiązaniem w takim wypadku jest użycie podgrzewacza gazu. Gaz ten jest najczęściej stosowany przy spawaniu stali czarnych. CO₂  jest składnikiem mieszanek służących do spawania metodą MAG.

Cechy:

• niski koszt
• wysoki potencjał jonizacji
• duży rozprysk
• spawanie łukiem zwarciowym
• dobre wtopienie w spawany materiał

Argon jest stosowany przy spawaniu metodami TIG i MIG. Argon jest gazem obojętnym, co oznacza, że nie ulega utlenianiu. Stosowany jest dlatego głównie tam, gdzie materiał spawany jest narażony na działanie tlenu lub azotu. Ma szerokie zastosowanie przy spawaniu stali kwasoodpornych, aluminiowych i tytanu.

Cechy:

• dobre utrzymanie składników stopowych,
• dobre własności mechaniczne spoin,
• niski potencjał jonizacji,
• mało rozprysków,
• wysoka wydajność procesu.

Mieszanka Argonu i CO2, stosowana najczęściej w proporcjach (80:20%). Ma zastosowanie w spawaniu metodą MAG i jest uważany za lepszy, od samego CO₂, ponieważ zmniejsza ilość odprysków podczas spawania.

Argon a Co2

W porównaniu z argonem dwutlenek węgla powoduje większą ilość rozprysków oraz daje mniejsze możliwości w spawaniu w pozycjach wymuszonych. Argon jest wydajniejszy, jeśli chodzi o proces spawania, a urządzenia wykorzystujące argon są tańsze w utrzymaniu. Dla lepszego wyglądu spoiny po spawaniu w osłonie dwutlenku węgla konieczne jest dodatkowe czyszczenie po zakończonym spawaniu. Ścieg wykonany przy użyciu CO2 jest bardziej wypukły a gorętszy łuk daje mniejszą kontrolę nad głębokością przetopienia, powodując ryzyko przepaleń.

Hel jest używany samodzielnie lub w mieszance z argonem, tlenem lub dwutlenkiem węgla.  Podobnie, jak wcześniej wspomniany argon hel także jest gazem obojętnym. Hel umożliwia większą prędkość spawania a także lepiej przenika ściany boczne. Wadą jest powodowanie utrudnień w zajarzaniu łuku. Można to jednak wyeliminować poprzez zwiększenie jego przepływu.

Cechy:

• dobre utrzymanie składników stopowych,
• doskonałe własności spoiny,
• trudne zajarzenie łuku,
• szybkość spawania.

Azot używany jest często sam lub w połączeniu z wodorem. Ma zastosowanie w spawaniu stali austenitycznych.

Wodór jest gazem aktywnym.

Cechy:

• zwiększa szybkość spawania,
• lepsza jakość spoiny,
• zwiększa ciepło łuku.

Zainteresował Cię artykuł?
Może chcesz, byśmy dobrali dla Ciebie dogodne rozwiązanie?
Skontaktuj się z nami za pomocą poniższego formularza.